ячме́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ячме́нь
Р. ячме́ню
Д. ячме́ню
В. ячме́нь
Т. ячме́нем
М. ячме́ні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ячме́нь², -ю, м.

Гнойнае запаленне тлушчавых залоз павек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ячме́нь¹, -ю, м.

Расліна сямейства злакавых, звычайна яравы.

|| прым. ячме́нны, -ая, -ае і я́чны, -ая, -ае.

Ячменная (і ячная) мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ячме́нь I, -ню м. (хлебный злак) ячме́нь

ячме́нь II, -ню м., мед. ячме́нь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ячме́нь​II мед. ячме́нь, -ню м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ячме́нь​I (хлебный злак) ячме́нь, -ню м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ячме́нь ​1, ‑ю, м.

1. Адна- і шматгадовая травяністая расліна сямейства злакавых, зерне якой ідзе на прыгатаванне круп, мукі, соладу, на корм жывёле і пад. Жыта ўжо зжалі, а ячмень і пшаніца яшчэ амаль усюды стаялі некранутыя, чакалі вострых сярпоў. Мележ.

2. Зерне гэтай расліны. Млын меле, млын меле Ячмень гэты зорны, Аж ходарам ходзяць Грымучыя жорны. Танк.

ячме́нь ​2, ‑ю, м.

Вострае гнойнае запаленне тлушчавых залоз павек. Ячмень на воку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арфава́ны, -ая, -ае.

Ачышчаны арфаваннем.

А. ячмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́чнішча, -а, н.

Поле, з якога сабралі ячмень¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́шань², -і, ж.

Паўторнае ворыва.

Ячмень сеялі па мешані.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)