я́хкаць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак.

Брахаць у час пагоні за зайцамі (пра сабаку).

|| наз. я́хканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́хкаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. я́хкаю я́хкаем
2-я ас. я́хкаеш я́хкаеце
3-я ас. я́хкае я́хкаюць
Прошлы час
м. я́хкаў я́хкалі
ж. я́хкала
н. я́хкала
Загадны лад
2-я ас. я́хкай я́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час я́хкаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́хкаць несов. (о собаке) ла́ять (при гоне зайца)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́хкаць, ‑ае; незак.

Брахаць у час пагоні за зайцам (пра сабаку). Яхкаюць злыя сабакі, Енчаць, абнюхаўшы след. Хведаровіч. Такса яхкала недзе зусім блізка. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пая́хкаць, ‑ае; зак.

Яхкаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зая́хкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць яхкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́хканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. яхкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Раптам даляцела яхканне ганчака, потым грымнуў стрэл — недалёка хадзіў паляўнічы. Гурскі. Заходзячыся ў яхканні, ганчакі амаль даганялі беляка. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брахаць, гаўкаць, цяўкаць, залягацца, екатаць, яхкаць □ залівацца брэхам

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)