ясты́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ясты́к
Р. ясты́ка
Д. ясты́ку
В. ясты́к
Т. ясты́кам
М. ясты́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ясты́к, -а, м.

Ікра асятровых і часцікавых рыб у плеўцы, а таксама сама такая плеўка.

|| прым. ясты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ясты́к м., рыб. ясты́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ясты́к рыб. ясты́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ясты́к, ‑а, м.

Ікра, вынятая з асятровых і часцікавых рыб, разам з плеўкай, якая яе акружае. // Плеўка ад ікры.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)