ясно́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ясно́та
Р. ясно́ты
Д. ясно́це
В. ясно́ту
Т. ясно́тай
ясно́таю
М. ясно́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ясно́та ж., обл., см. ясната́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ясно́та, ‑ы, ДМ ‑ноце, ж.

Абл. Ясната. Чайка імчыць да ясноты. Глебка. Над раённым гарадком, .. стаяла ціхая, пагодлівая вераснёўская ясната. Ракітны. Праз воблачнасць сям-там цадзілася яснота, а месцамі нават праступаў блакіт. Калодзежны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ясната́ ж. яснота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)