я́сеневы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
я́сеневы |
я́сеневая |
я́сеневае |
я́сеневыя |
| Р. |
я́сеневага |
я́сеневай
я́сеневае |
я́сеневага |
я́сеневых |
| Д. |
я́сеневаму |
я́сеневай |
я́сеневаму |
я́сеневым |
| В. |
я́сеневы (неадуш.) |
я́сеневую |
я́сеневае |
я́сеневыя (неадуш.) |
| Т. |
я́сеневым |
я́сеневай
я́сеневаю |
я́сеневым |
я́сеневымі |
| М. |
я́сеневым |
я́сеневай |
я́сеневым |
я́сеневых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
я́сеневы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і ясянёвы. Простая рэч — лыжы, звычайныя бярозавыя ці ясеневыя лыжы, лёгкія і такія неабходныя ў паўночных снягах. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)