я́сельны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́сельны я́сельная я́сельнае я́сельныя
Р. я́сельнага я́сельнай
я́сельнае		 я́сельнага я́сельных
Д. я́сельнаму я́сельнай я́сельнаму я́сельным
В. я́сельны (неадуш.)
я́сельнага (адуш.)		 я́сельную я́сельнае я́сельныя (неадуш.)
я́сельных (адуш.)
Т. я́сельным я́сельнай
я́сельнаю		 я́сельным я́сельнымі
М. я́сельным я́сельнай я́сельным я́сельных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́сельны в разн. знач. я́сельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́сельны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ясляў (у 1 знач.). Ясельная агароджа.

2. Які мае адносіны да ясляў (у 2 знач.). Ясельная група. Ясельны ўзрост.

3. Які наведвае або можа наведваць дзіцячыя яслі. Ясельныя дзеці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́слі, -яў.

1. Кармушка для жывёлы ў выглядзе вузкай унізе скрынкі ці рашоткі, нахільна прымацаванай да сцяны.

2. Выхаваўчая ўстанова для самых маленькіх дзяцей, дзе яны знаходзяцца ў час працы бацькоў.

Дзіцячыя я.

Адвесці дзіця ў я.

|| прым. я́сельны, -ая, -ае.

Я. ўзрост (да трох гадоў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́сельный я́сельны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)