ярэ́мны гл. ярмо.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ярэ́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ярэ́мны ярэ́мная ярэ́мнае ярэ́мныя
Р. ярэ́мнага ярэ́мнай
ярэ́мнае		 ярэ́мнага ярэ́мных
Д. ярэ́мнаму ярэ́мнай ярэ́мнаму ярэ́мным
В. ярэ́мны (неадуш.)
ярэ́мнага (адуш.)		 ярэ́мную ярэ́мнае ярэ́мныя (неадуш.)
ярэ́мных (адуш.)
Т. ярэ́мным ярэ́мнай
ярэ́мнаю		 ярэ́мным ярэ́мнымі
М. ярэ́мным ярэ́мнай ярэ́мным ярэ́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ярэ́мны яре́мный;

○ ~ныя ве́ны — анат. яре́мные ве́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ярэ́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ярма. Ярэмны вол. □ Звалі [лістоўкі] на паўстанне З-пад ярэмных пут. Бядуля. Мо і праўда — валы скамянелі Ад работы ярэмнай, цяжкой? Арочка.

•••

Ярэмныя вены — парныя вены, якія ідуць ад галавы, твару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ярмо́, -а́, мн. я́рмы і (з ліч. 2, 3, 4) ярмы́, я́рмаў, н.

1. Драўляны хамут для рабочай буйной рагатай жывёлы.

2. адз., перан. Няволя, прыгнёт, уціск (высок.).

Вызваліцца ад каланіяльнага ярма.

|| прым. ярэ́мны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яре́мный

1. уст. ярэ́мны;

2. анат. ярэ́мны;

яре́мные ве́ны анат. ярэ́мныя ве́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паднявольны, нявольны, пад'ярэмны, ярэмны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)