я́рысты, -ая, -ае.

3 вялікай колькасцю яроў, пасечаны ярамі.

Ярыстая мясцовасць.

|| наз. я́рыстасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́рысты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́рысты я́рыстая я́рыстае я́рыстыя
Р. я́рыстага я́рыстай
я́рыстае		 я́рыстага я́рыстых
Д. я́рыстаму я́рыстай я́рыстаму я́рыстым
В. я́рысты (неадуш.)
я́рыстага (адуш.)		 я́рыстую я́рыстае я́рыстыя (неадуш.)
я́рыстых (адуш.)
Т. я́рыстым я́рыстай
я́рыстаю		 я́рыстым я́рыстымі
М. я́рыстым я́рыстай я́рыстым я́рыстых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́рысты овра́жистый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́рысты, ‑ая, ‑ае.

З вялікай колькасцю яроў, перасечаны ярамі (пра мясцовасць). Недалёка ад ракі, сярод лясоў, на пясчаных узгорках уздоўж ярыстай даліны — горад. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

овра́жистый зры́ты яра́мі, зры́ты рава́мі; я́рысты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)