янкі - Пошук - Асноўныя

я́нкі

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Янкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

я́нкі нескл., м. я́нки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́нкі, нескл., м.

Мянушка амерыканцаў, ураджэнцаў ЗША.

[Ад англ. yankee.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Я́нка

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

я́нки я́нкі нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднато́мнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Аднатомнае выданне.

А. твораў Янкі Купалы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эпісталя́рны, -ая, -ае.

1. Пра літаратурны твор, напісаны ў форме лістоў.

Э. раман.

2. Які з’яўляецца сукупнасцю чыіх-н. лістоў.

Эпісталярная спадчына Янкі Купалы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

букле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

Друкаванае выданне падарункавага, даведачнага або рэкламнага характару на адным лісце, якое разгортваецца як шырма.

Б. «Літаратурны музей Янкі Купалы».

|| прым. букле́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

біёграф, ‑а, м.

Складальнік чыёй‑н. біяграфіі. Біёграф Янкі Купалы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum