ямшчы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Фурман на ямскіх конях.

|| прым. ямшчы́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ямшчы́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ямшчы́к ямшчыкі́
Р. ямшчыка́ ямшчыко́ў
Д. ямшчыку́ ямшчыка́м
В. ямшчыка́ ямшчыко́ў
Т. ямшчыко́м ямшчыка́мі
М. ямшчыку́ ямшчыка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ямшчы́к, -ка́ м. ямщи́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ямшчы́к, ‑а, м.

Фурман на паштовых, ямскіх конях.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ямщи́к

1. ист. ямшчы́к, -ка́ м.;

2. (возница, кучер) фурма́н, -на́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)