я́лічны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́лічны я́лічная я́лічнае я́лічныя
Р. я́лічнага я́лічнай
я́лічнае		 я́лічнага я́лічных
Д. я́лічнаму я́лічнай я́лічнаму я́лічным
В. я́лічны (неадуш.)
я́лічнага (адуш.)		 я́лічную я́лічнае я́лічныя (неадуш.)
я́лічных (адуш.)
Т. я́лічным я́лічнай
я́лічнаю		 я́лічным я́лічнымі
М. я́лічным я́лічнай я́лічным я́лічных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́лічны, см. я́лікавы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́лічны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і ялікавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́лік, -а, мн. -і, -аў, м.

Невялікая шлюпка з адной ці дзвюма парамі вёсел.

|| прым. я́лікавы, -ая, -ае і я́лічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яличный я́лікавы, я́лічны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)