яло́вы гл. елка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яло́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. яло́вы яло́вая яло́вае яло́выя
Р. яло́вага яло́вай
яло́вае		 яло́вага яло́вых
Д. яло́ваму яло́вай яло́ваму яло́вым
В. яло́вы (неадуш.)
яло́вага (адуш.)		 яло́вую яло́вае яло́выя (неадуш.)
яло́вых (адуш.)
Т. яло́вым яло́вай
яло́ваю		 яло́вым яло́вымі
М. яло́вым яло́вай яло́вым яло́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

яло́вы ело́вый;

◊ галава́ ~вая — голова́ ело́вая

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

яло́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да елкі. Затрашчала пад ботамі сухое вецце, яловыя шышкі. Навуменка. // Зроблены з елкі. Яловыя дошкі.

•••

Яловая галава гл. галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

е́лка, -і, ДМ е́лцы, мн. -і, е́лак, ж.

Хвойнае вечназялёнае дрэва з конусападобнай кронай.

|| памянш.-ласк. е́лачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. яло́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асі́нава-яло́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асі́нава-яло́вы асі́нава-яло́вая асі́нава-яло́вае асі́нава-яло́выя
Р. асі́нава-яло́вага асі́нава-яло́вай
асі́нава-яло́вае		 асі́нава-яло́вага асі́нава-яло́вых
Д. асі́нава-яло́ваму асі́нава-яло́вай асі́нава-яло́ваму асі́нава-яло́вым
В. асі́нава-яло́вы (неадуш.)
асі́нава-яло́вага (адуш.)		 асі́нава-яло́вую асі́нава-яло́вае асі́нава-яло́выя (неадуш.)
асі́нава-яло́вых (адуш.)
Т. асі́нава-яло́вым асі́нава-яло́вай
асі́нава-яло́ваю		 асі́нава-яло́вым асі́нава-яло́вымі
М. асі́нава-яло́вым асі́нава-яло́вай асі́нава-яло́вым асі́нава-яло́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пі́хтава-яло́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пі́хтава-яло́вы пі́хтава-яло́вая пі́хтава-яло́вае пі́хтава-яло́выя
Р. пі́хтава-яло́вага пі́хтава-яло́вай
пі́хтава-яло́вае		 пі́хтава-яло́вага пі́хтава-яло́вых
Д. пі́хтава-яло́ваму пі́хтава-яло́вай пі́хтава-яло́ваму пі́хтава-яло́вым
В. пі́хтава-яло́вы (неадуш.)
пі́хтава-яло́вага (адуш.)		 пі́хтава-яло́вую пі́хтава-яло́вае пі́хтава-яло́выя (неадуш.)
пі́хтава-яло́вых (адуш.)
Т. пі́хтава-яло́вым пі́хтава-яло́вай
пі́хтава-яло́ваю		 пі́хтава-яло́вым пі́хтава-яло́вымі
М. пі́хтава-яло́вым пі́хтава-яло́вай пі́хтава-яло́вым пі́хтава-яло́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ело́вый яло́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

е́льнік, -у, мн. -і, -аў, м., зб.

1. Яловы лес.

Каля ракі рос е.

2. Ссечаныя яловыя лапкі або дрэвы.

Дарога ўслана ельнікам.

|| памянш.-ласк. е́льнічак, -чку, м. (да 1 знач.).

|| прым. е́льнічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змро́чны, -ая, -ае.

1. Слаба асветлены, ахоплены змрокам.

З. яловы лес.

2. перан. Поўны цяжкіх пачуццяў, бязрадасны, пануры.

З. твар.

Змрочныя думкі.

Змрочныя прадчуванні.

3. перан. Цяжкі, беспрасветны.

Змрочныя гады зняволення.

|| наз. змро́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)