яле́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. яле́йны яле́йная яле́йнае яле́йныя
Р. яле́йнага яле́йнай
яле́йнае		 яле́йнага яле́йных
Д. яле́йнаму яле́йнай яле́йнаму яле́йным
В. яле́йны (неадуш.)
яле́йнага (адуш.)		 яле́йную яле́йнае яле́йныя (неадуш.)
яле́йных (адуш.)
Т. яле́йным яле́йнай
яле́йнаю		 яле́йным яле́йнымі
М. яле́йным яле́йнай яле́йным яле́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

яле́йны прям., перен., разг. еле́йный;

я. вы́раз тва́ру — еле́йное выраже́ние лица́;

~ныя прамо́вы — еле́йные ре́чи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

яле́йны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Прыкра ласкавы, празмерна ліслівы; штучна набожны. Ялейны выраз твару. Ялейны тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яле́й, -ю, м.

Аліўкавы алей, які выкарыстоўваецца ў царкоўным ужытку.

|| прым. яле́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

еле́йный яле́йны;

еле́йное выраже́ние лица́ яле́йны вы́раз тва́ру.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)