я́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́лавы я́лавая я́лавае я́лавыя
Р. я́лавага я́лавай
я́лавае		 я́лавага я́лавых
Д. я́лаваму я́лавай я́лаваму я́лавым
В. я́лавы (неадуш.)
я́лавага (адуш.)		 я́лавую я́лавае я́лавыя (неадуш.)
я́лавых (адуш.)
Т. я́лавым я́лавай
я́лаваю		 я́лавым я́лавымі
М. я́лавым я́лавай я́лавым я́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́лавы, -ая, -ае.

1. Пра самак сельскагаспадарчых жывёл: бясплодны, неаплоднены.

Ялавая карова.

2. Пра скуру і вырабы з яе; са скуры маладой каровы.

Ялавыя боты.

|| наз. я́лавасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́лавы в разн. знач. я́ловый;

~вая каро́ва — я́ловая коро́ва;

~выя бо́ты — я́ловые сапоги́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́лавы, ‑ая, ‑ае.

1. Бясплодны, неаплоднены (пра самак сельскагаспадарчай жывёлы). Ялавая карова.

2. Зроблены з ялаўкі (у 2 знач.). Увайшоўшы ў хату, .. [Андрэй Данілавіч] адразу вызваліўся ад моцных ялавых ботаў. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́лавічны, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і ялавы (у 2 знач.). Ялавічныя халявы.

2. Які мае адносіны да ялавічыны; прыгатаваны з ялавічыны. Ялавічныя катлеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́ловый в разн. знач. я́лавы;

я́ловая коро́ва я́лавая каро́ва, я́лавіца;

я́ловые сапоги́ я́лавыя боты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)