я́касны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
я́касны |
я́касная |
я́каснае |
я́касныя |
| Р. |
я́каснага |
я́каснай я́каснае |
я́каснага |
я́касных |
| Д. |
я́каснаму |
я́каснай |
я́каснаму |
я́касным |
| В. |
я́касны (неадуш.) я́каснага (адуш.) |
я́касную |
я́каснае |
я́касныя (неадуш.) я́касных (адуш.) |
| Т. |
я́касным |
я́каснай я́каснаю |
я́касным |
я́каснымі |
| М. |
я́касным |
я́каснай |
я́касным |
я́касных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
я́касць, -і, ж.
1. Характэрная адзінка, істотная ўласцівасць, якая адрознівае адзін прадмет ці з’яву ад другіх.
Колькасць і я.
Пераход да новай якасці.
2. Тая або іншая ўласцівасць, годнасць, ступень прыгоднасці каго-, чаго-н.
Я. работы.
Я. прадукцыі.
Выдатная я.
Высокія душэўныя якасці.
◊
У якасці каго-чаго, прыназ. з Р — як хто-, што-н.
Прысутнічаць у якасці наглядальніка.
|| прым. я́касны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Якасныя змены.
Якасныя адрозненні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
я́касны, -ая, -ае.
1. гл. якасць.
2. Высокай якасці, лепшы.
Якасныя сталі.
Я. рамонт.
○
Якасны прыметнік — у граматыцы: прыметнік, што абазначае якасць, уласцівасць прадмета.
|| наз. я́каснасць, -і, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тапало́гія, ‑і, ж.
Раздзел геаметрыі, у якім вывучаюцца якасныя ўласцівасці геаметрычных фігур, што не залежаць ад іх памераў і прамалінейнасці.
[Ад грэч. topos — месца і lógos — вучэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэхумо́вы, ‑умоў; адз. няма.
Дакумент, які змяшчае якасныя характарыстыкі машын, вузлоў, дэталей і пад. і правілы іх эксплуатацыі; тэхнічныя ўмовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ка́чественный я́касны;
ка́чественные показа́тели я́касныя пака́зчыкі;
ка́чественный ана́лиз хим. я́касны ана́ліз;
ка́чественное прилага́тельное грам. я́касны прыме́тнік;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
показа́тель пака́зчык, -ка м.;
показа́тель сте́пени мат. пака́зчык ступе́ні;
ка́чественные и коли́чественные показа́тели я́касныя і ко́лькасныя пака́зчыкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыме́тнік м., грам. и́мя прилага́тельное;
○ я́касныя ~кі — ка́чественные прилага́тельные;
адно́сныя ~кі — относи́тельные прилага́тельные;
прынале́жныя ~кі — притяжа́тельные прилага́тельные;
по́ўныя ~кі — по́лные прилага́тельные;
каро́ткія ~кі — кра́ткие прилага́тельные
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ста́дыя, ‑і, ж.
Перыяд, этап у развіцці чаго‑н., які мае свае якасныя асаблівасці. Імперыялізм — апошняя стадыя капіталізму. Туберкулёз у апошняй стадыі. □ Але ў гэты момант напружанне даходзіць да такой стадыі і так узбуджае эмоцыі, што на хвіліну да мяне нават вяртаецца здольнасць адчуваць пахі. Карпюк. Эндшпілем называецца заключная стадыя [шахматнай] партыі. «Маладосць».
•••
Светлавая стадыя — стадыя развіцця расліны, у праходжанні якой вядучую ролю адыгрываюць умовы асвятлення.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
я́касны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да якасці (у 3 знач.). Якасныя змены.
2. Высокай якасці; дабраякасны. — Хай у Баброва баліць галава, дзе дастаць цэменту, — гаворыць Сакоўская. — А тынкоўку будзем рабіць якасную. Мыслівец.
•••
Якаснае прыслоўе — у граматыцы — прыслоўе, утворанае ад якаснага прыметніка.
Якасны аналіз — у хіміі — даследаванне саставу рэчыва, вызначэнне ўваходзячых у яго склад элементаў.
Якасны прыметнік — у граматыцы — прыметнік, што абазначае такую якасць або ўласцівасць прадмета, якая можа праяўляцца з рознай ступенню інтэнсіўнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)