яе́чны гл. яйцо.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яе́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. яе́чны яе́чная яе́чнае яе́чныя
Р. яе́чнага яе́чнай
яе́чнае		 яе́чнага яе́чных
Д. яе́чнаму яе́чнай яе́чнаму яе́чным
В. яе́чны (неадуш.)
яе́чнага (адуш.)		 яе́чную яе́чнае яе́чныя (неадуш.)
яе́чных (адуш.)
Т. яе́чным яе́чнай
яе́чнаю		 яе́чным яе́чнымі
М. яе́чным яе́чнай яе́чным яе́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

яе́чны в разн. знач. яи́чный;

я. жаўто́к — яи́чный желто́к;

~нае мы́ла — яи́чное мы́ло;

я. ко́лер — яи́чный цвет;

○ я. кіру́нак — яи́чное направле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

яе́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да яйца (у 1 знач.). Яечны жаўток. Яечная шкарлупіна. // Прыгатаваны з яец, з яйцамі. Яечнае мыла. Яечны парашок. // Звязаны з нарыхтоўкай, захаваннем і продажам яец. Яечная база. Яечны склад.

2. Жоўты, колеру жаўтка. Яечны колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яйцо́, -а́, мн. я́йцы і (з ліч. 2, 3, 4) яйцы́, яе́ц, н.

1. Жаночая палавая клетка чалавека, якая развіваецца ў новы арганізм пасля апладнення; яйцаклетка.

2. У птушак, паўзуноў і яйцародных млекакормячых: такая клетка авальнай формы ў шкарлупіне, абалонцы.

Несці яйцы.

Качынае я.

Я. чарапахі.

Змяінае я.

3. Прадмет такой формы.

Крыштальнае я. (прадмет упрыгожання).

4. У насякомых: такая клетка ў выглядзе невялікіх крупінак.

Мурашыныя яйцы.

5. Курыныя яйцы як прадукт харчавання.

Крутое я.

|| памянш. яе́чка, -а, мн. -і, -чак (да 2—5 знач.).

|| прым. яе́чны, -ая, -ае (да 2 і 5 знач.).

Яечнае мыла (прыгатаванае з курыных яец).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мя́са-яе́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мя́са-яе́чны мя́са-яе́чная мя́са-яе́чнае мя́са-яе́чныя
Р. мя́са-яе́чнага мя́са-яе́чнай
мя́са-яе́чнае		 мя́са-яе́чнага мя́са-яе́чных
Д. мя́са-яе́чнаму мя́са-яе́чнай мя́са-яе́чнаму мя́са-яе́чным
В. мя́са-яе́чны (неадуш.)
мя́са-яе́чнага (адуш.)		 мя́са-яе́чную мя́са-яе́чнае мя́са-яе́чныя (неадуш.)
мя́са-яе́чных (адуш.)
Т. мя́са-яе́чным мя́са-яе́чнай
мя́са-яе́чнаю		 мя́са-яе́чным мя́са-яе́чнымі
М. мя́са-яе́чным мя́са-яе́чнай мя́са-яе́чным мя́са-яе́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

яи́чный яе́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́галь-мо́галь, го́галю-мо́галю, м.

Сыры яечны жаўток, расцёрты з цукрам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́галь-мо́галь, ‑я, м.

Сыры яечны жаўток, расцёрты з цукрам.

[Ням. Gogel-Mogel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глабулі́ны, ‑аў; адз. глабулін, ‑у, м.

Найбольш пашыраная ў прыродзе група жывёльных і раслінных бялкоў. Малочны глабулін. Яечны глабулін.

[Ад лац. globulus — шарык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)