ядо́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ядо́цкі |
ядо́цкая |
ядо́цкае |
ядо́цкія |
| Р. |
ядо́цкага |
ядо́цкай
ядо́цкае |
ядо́цкага |
ядо́цкіх |
| Д. |
ядо́цкаму |
ядо́цкай |
ядо́цкаму |
ядо́цкім |
| В. |
ядо́цкі
ядо́цкага |
ядо́цкую |
ядо́цкае |
ядо́цкія
ядо́цкіх |
| Т. |
ядо́цкім |
ядо́цкай
ядо́цкаю |
ядо́цкім |
ядо́цкімі |
| М. |
ядо́цкім |
ядо́цкай |
ядо́цкім |
ядо́цкіх |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ядо́к, едака́, мн. едакі́ і едако́ў, м.
1. Той, хто есць, мае патрэбу ў харчаванні, або (звычайна з азначэннем) пра чалавека, які выяўляе пэўныя адносіны да яды.
Які я., такі і работнік (з нар.).
2. Той, хто харчуецца дзе-н. або знаходзіцца дзе-н. на харчовым забеспячэнні.
Размеркаваць па едаках.
|| прым. ядо́цкі, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)