ягне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ягне́нне
Р. ягне́ння
Д. ягне́нню
В. ягне́нне
Т. ягне́ннем
М. ягне́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ягне́нне ср., с.-х. ягне́ние, око́т м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ягне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ягніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ягні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іцца; незак.

Пра авечку: нараджаць ягня, каціцца².

|| зак. аягні́цца, -іцца.

|| наз. ягне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ягне́ние ср., с.-х. ако́т, -ту м., ягне́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)