ю́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ю́тавы |
ю́тавая |
ю́тавае |
ю́тавыя |
| Р. |
ю́тавага |
ю́тавай
ю́тавае |
ю́тавага |
ю́тавых |
| Д. |
ю́таваму |
ю́тавай |
ю́таваму |
ю́тавым |
| В. |
ю́тавы (неадуш.)
ю́тавага (адуш.) |
ю́тавую |
ю́тавае |
ю́тавыя (неадуш.)
ю́тавых (адуш.) |
| Т. |
ю́тавым |
ю́тавай
ю́таваю |
ю́тавым |
ю́тавымі |
| М. |
ю́тавым |
ю́тавай |
ю́тавым |
ю́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ю́тавы, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца на юце. Ютавы тэнт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)