ю́ртавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ю́ртавы |
ю́ртавая |
ю́ртавае |
ю́ртавыя |
| Р. |
ю́ртавага |
ю́ртавай
ю́ртавае |
ю́ртавага |
ю́ртавых |
| Д. |
ю́ртаваму |
ю́ртавай |
ю́ртаваму |
ю́ртавым |
| В. |
ю́ртавы (неадуш.)
ю́ртавага (адуш.) |
ю́ртавую |
ю́ртавае |
ю́ртавыя (неадуш.)
ю́ртавых (адуш.) |
| Т. |
ю́ртавым |
ю́ртавай
ю́ртаваю |
ю́ртавым |
ю́ртавымі |
| М. |
ю́ртавым |
ю́ртавай |
ю́ртавым |
ю́ртавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ю́рта, -ы, ДМ ю́рце, мн. -ы, -аў, ж.
Пераноснае, конусападобнай формы жыллё, крытае шкурамі ў некаторых качавых народаў Азіі і Паўднёвай Сібіры.
|| прым. ю́ртавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)