юрлі́вы, -ая, -ае.

Пажадлівы, поўны юру; які выражае юр.

Ю. чалавек.

Юрлівая ўсмешка.

|| наз. юрлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

юрлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юрлі́вы юрлі́вая юрлі́вае юрлі́выя
Р. юрлі́вага юрлі́вай
юрлі́вае		 юрлі́вага юрлі́вых
Д. юрлі́ваму юрлі́вай юрлі́ваму юрлі́вым
В. юрлі́вы (неадуш.)
юрлі́вага (адуш.)		 юрлі́вую юрлі́вае юрлі́выя (неадуш.)
юрлі́вых (адуш.)
Т. юрлі́вым юрлі́вай
юрлі́ваю		 юрлі́вым юрлі́вымі
М. юрлі́вым юрлі́вай юрлі́вым юрлі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

юрлі́вы похотли́вый, блудли́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юрлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Пажадлівы, поўны юру. Паны ўсе на адзін твар: гультаяватыя, фанабэрыстыя, .. разбэшчаныя, юрлівыя. Навуменка. // Які выражае юр. Сулкоўскі зірнуў на .. [Алёну] ласа, як кот на смятану, і твар яго расплыўся ў юрлівай усмешцы. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

похотли́вый юрлі́вы; (чувственный) пажа́длівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сладостра́стный сладастра́сны; (похотливый) юрлі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сластолюби́вый уст. сладастра́сны; юрлі́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́слены, -ая, -ае.

1. гл. масла.

2. Які працуе на масле.

М. абагравальнік.

3. Намазаны, насычаны маслам.

М. блін.

4. перан. Ліслівы, падлізлівы.

Масленыя словы.

5. перан. Юрлівы (пра вочы, позірк).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блудли́вый

1. распу́сны, юрлі́вы;

2. (проказливый) памаўзлі́вы, збро́длівы, шкадлі́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пло́тны ’дзябёлы, тоўсты’ (Ян.), ’добра складзены’ (ТС), параўн. паўн.-рус. плотный (арханг. плотно́й) ’цвёрды (аб зямлі), нядрузлы, моцны, непранікальны’, арханг. ’моцны (дождж)’, славен. poltén ’плоцевы’, ’юрлівы’. Прыметнік (стараж.-рус. плътьнъ) ад прасл. *plъtь > бел. плоць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)