юніёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен-юнак, удзельнік спаборніцтваў у сваёй узроставай групе.

Спартакіяда юніёраў.

|| ж. юніёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

|| прым. юніёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

юніё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. юніё́р юніё́ры
Р. юніё́ра юніё́раў
Д. юніё́ру юніё́рам
В. юніё́ра юніё́раў
Т. юніё́рам юніё́рамі
М. юніё́ру юніё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

юніёр м., спорт. юнио́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юніёр, ‑а, м.

Малады спартсмен, дасягненні якога ацэньваюцца па асобаму ўзроставаму разраду.

[Лац. junior — малодшы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юнио́р спорт. юніёр, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юніёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да юніёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)