юна́чы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юна́чы юна́чая юна́чае юна́чыя
Р. юна́чага юна́чай
юна́чае		 юна́чага юна́чых
Д. юна́чаму юна́чай юна́чаму юна́чым
В. юна́чы (неадуш.)
юна́чага (адуш.)		 юна́чую юна́чае юна́чыя (неадуш.)
юна́чых (адуш.)
Т. юна́чым юна́чай
юна́чаю		 юна́чым юна́чымі
М. юна́чым юна́чай юна́чым юна́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

юна́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юна́чы юна́чая юна́чае юна́чыя
Р. юна́чага юна́чай
юна́чае		 юна́чага юна́чых
Д. юна́чаму юна́чай юна́чаму юна́чым
В. юна́чы (неадуш.)
юна́чага (адуш.)		 юна́чую юна́чае юна́чыя (неадуш.)
юна́чых (адуш.)
Т. юна́чым юна́чай
юна́чаю		 юна́чым юна́чымі
М. юна́чым юна́чай юна́чым юна́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

юна́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юна́чы юна́чая юна́чае юна́чыя
Р. юна́чага юна́чай
юна́чае		 юна́чага юна́чых
Д. юна́чаму юна́чай юна́чаму юна́чым
В. юна́чы (неадуш.)
юна́чага (адуш.)		 юна́чую юна́чае юна́чыя (неадуш.)
юна́чых (адуш.)
Т. юна́чым юна́чай
юна́чаю		 юна́чым юна́чымі
М. юна́чым юна́чай юна́чым юна́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

юна́чы разг., см. юна́цкі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юна́чы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і юнацкі. Юначы запал. □ Арлы маладыя, Юначая кроў, І радасць вы наша, І наша любоў. Колас. Дай жа, сынку, наглядзецца На юначы воблік твой. Прыходзька.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юна́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Чалавек мужчынскага полу ва ўзросце паміж маленствам і даросласцю.

|| прым. юна́цкі, -ая, -ае і (разм.) юна́чы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па-юна́чы

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
па-юна́чы - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лібералі́зм, -у, м.

1. Ідэалагічная і палітычная плынь, якая аб’ядноўвае прыхільнікаў дэмакратычных свабод і свабоды прадпрымальніцтва.

Прынцыпы лібералізму.

2. Вальнадумства.

Крытыкаваць юначы л.

3. Паблажлівасць, памяркоўнасць, патуранне.

Л. у ацэнцы ведаў.

Л. да ворага.

|| прым. лібералі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эгацэнтры́зм, ‑у, м.

Кніжн. Крайняя форма праяўлення эгаізму і індывідуалізму, у аснове якой ляжыць погляд на сябе як цэнтр сусвету. [Гаранскаму] хацелася сказаць пра юначы эгацэнтрызм, пра шкодную саманадзейнасць. Сабаленка.

[Ад лац. ego — я і centrum — цэнтр.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галасі́сты, ‑ая, ‑ае.

Надзелены моцным, зычным голасам. Галасісты салавей. □ Недзе далёка-далёка спявалі галасістыя дзяўчаты. Стаховіч. // Звонкі, гучны. Галасісты баян. □ Набірае сілы песня, і нечы юначы тэнар ужо імкне ўгору, вядзе яе, звонкую, галасістую. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)