юна́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юна́цкі юна́цкая юна́цкае юна́цкія
Р. юна́цкага юна́цкай
юна́цкае		 юна́цкага юна́цкіх
Д. юна́цкаму юна́цкай юна́цкаму юна́цкім
В. юна́цкі (неадуш.)
юна́цкага (адуш.)		 юна́цкую юна́цкае юна́цкія (неадуш.)
юна́цкіх (адуш.)
Т. юна́цкім юна́цкай
юна́цкаю		 юна́цкім юна́цкімі
М. юна́цкім юна́цкай юна́цкім юна́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

юна́цкі ю́ношеский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юна́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да юнака, юнацтва, уласцівы ім. Юнацкае захапленне. Юнацкая мара. □ А працы многа, дзе ні глянь, Прастор юнацкаму запалу. Чарот. Кроў маю доўга пілі каты, сілы юнацкія нішчыў астрог. Таўлай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юна́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Чалавек мужчынскага полу ва ўзросце паміж маленствам і даросласцю.

|| прым. юна́цкі, -ая, -ае і (разм.) юна́чы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзіця́ча-юна́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзіця́ча-юна́цкі дзіця́ча-юна́цкая дзіця́ча-юна́цкае дзіця́ча-юна́цкія
Р. дзіця́ча-юна́цкага дзіця́ча-юна́цкай
дзіця́ча-юна́цкае		 дзіця́ча-юна́цкага дзіця́ча-юна́цкіх
Д. дзіця́ча-юна́цкаму дзіця́ча-юна́цкай дзіця́ча-юна́цкаму дзіця́ча-юна́цкім
В. дзіця́ча-юна́цкі (неадуш.)
дзіця́ча-юна́цкага (адуш.)		 дзіця́ча-юна́цкую дзіця́ча-юна́цкае дзіця́ча-юна́цкія (неадуш.)
дзіця́ча-юна́цкіх (адуш.)
Т. дзіця́ча-юна́цкім дзіця́ча-юна́цкай
дзіця́ча-юна́цкаю		 дзіця́ча-юна́цкім дзіця́ча-юна́цкімі
М. дзіця́ча-юна́цкім дзіця́ча-юна́цкай дзіця́ча-юна́цкім дзіця́ча-юна́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ю́ношеский юна́цкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юна́чы разг., см. юна́цкі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маладо́сць, -і, ж.

1. Юнацкі ўзрост, маладыя гады жыцця.

2. Нядаўняе, непрацяглае існаванне чаго-н.

М. краіны.

◊

Другая маладосць — прыліў новых сіл у пажылыя гады.

Не першай маладосці — немалады, пажылы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

МЮД (Междунаро́дный ю́ношеский день) МЮД, род. МЮ́Ду (Міжнаро́дны юна́цкі дзень).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ю́ный

1. (молодой) ю́ны, малады́;

2. (юношеский) юна́цкі;

ю́ные мечты́ юна́цкія ма́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)