юна́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юна́цкі юна́цкая юна́цкае юна́цкія
Р. юна́цкага юна́цкай
юна́цкае		 юна́цкага юна́цкіх
Д. юна́цкаму юна́цкай юна́цкаму юна́цкім
В. юна́цкі (неадуш.)
юна́цкага (адуш.)		 юна́цкую юна́цкае юна́цкія (неадуш.)
юна́цкіх (адуш.)
Т. юна́цкім юна́цкай
юна́цкаю		 юна́цкім юна́цкімі
М. юна́цкім юна́цкай юна́цкім юна́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзіця́ча-юна́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзіця́ча-юна́цкі дзіця́ча-юна́цкая дзіця́ча-юна́цкае дзіця́ча-юна́цкія
Р. дзіця́ча-юна́цкага дзіця́ча-юна́цкай
дзіця́ча-юна́цкае		 дзіця́ча-юна́цкага дзіця́ча-юна́цкіх
Д. дзіця́ча-юна́цкаму дзіця́ча-юна́цкай дзіця́ча-юна́цкаму дзіця́ча-юна́цкім
В. дзіця́ча-юна́цкі (неадуш.)
дзіця́ча-юна́цкага (адуш.)		 дзіця́ча-юна́цкую дзіця́ча-юна́цкае дзіця́ча-юна́цкія (неадуш.)
дзіця́ча-юна́цкіх (адуш.)
Т. дзіця́ча-юна́цкім дзіця́ча-юна́цкай
дзіця́ча-юна́цкаю		 дзіця́ча-юна́цкім дзіця́ча-юна́цкімі
М. дзіця́ча-юна́цкім дзіця́ча-юна́цкай дзіця́ча-юна́цкім дзіця́ча-юна́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

юна́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да юнака, юнацтва, уласцівы ім. Юнацкае захапленне. Юнацкая мара. □ А працы многа, дзе ні глянь, Прастор юнацкаму запалу. Чарот. Кроў маю доўга пілі каты, сілы юнацкія нішчыў астрог. Таўлай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непасрэ́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць непасрэднага; натуральнасць. Непасрэднасць пачуццяў. □ Гады, што аддзяляюць нас ад падзей мінулага, аслабляюць непасрэднасць эмацыянальных адносін да іх. Перкін. // Непасрэдны характар, непасрэдныя паводзіны. Юнацкая непасрэднасць. □ [Голас], здавалася, вось-вось.. сарвецца. Але колькі ў ім было непасрэднасці, шчырасці, замілавання! Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асна́цкі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае дачыненне да аснача, аснацтва. Аснацкая песня. □ І долечку сірочую хрысціла бабка з вокан, каб толькі не сурочыла зайздрослівае вока. Ды вытрымка аснацкая яго [Ульянава] вяла ў навуку па Волзе ўверх: юнацкая Казань шуміць на вулках. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)