ю́гер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ю́гер ю́геры
Р. ю́гера ю́гераў
Д. ю́геру ю́герам
В. ю́гер ю́геры
Т. ю́герам ю́герамі
М. ю́геры ю́герах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ю́гер м., ист. (мера поверхности) ю́гер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ю́гер, ‑а, м.

У старажытным Рыме — зямельная мера паверхні, роўная 2942 м².

[Лац. jugerum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)