югасла́ў
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
югасла́ў |
югасла́вы |
| Р. |
югасла́ва |
югасла́ваў |
| Д. |
югасла́ву |
югасла́вам |
| В. |
югасла́ва |
югасла́ваў |
| Т. |
югасла́вам |
югасла́вамі |
| М. |
югасла́ве |
югасла́вах |
Крыніцы:
nazounik2008,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
югасла́вы, ‑аў; адз. югаслаў, ‑лава, м.; югаслаўка, ‑і, ДМ ‑лаўцы; мн. югаслаўкі, ‑лавак; ж.
Насельніцтва Югаславіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)