эшыні́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эшыні́т
Р. эшыні́ту
Д. эшыні́ту
В. эшыні́т
Т. эшыні́там
М. эшыні́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эшыні́т, -ту м., мин. эшини́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эшыні́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Рэдкі мінерал чорнага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эшини́т мин. эшыні́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)