эцю́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эцю́дны эцю́дная эцю́днае эцю́дныя
Р. эцю́днага эцю́днай
эцю́днае		 эцю́днага эцю́дных
Д. эцю́днаму эцю́днай эцю́днаму эцю́дным
В. эцю́дны (неадуш.)
эцю́днага (адуш.)		 эцю́дную эцю́днае эцю́дныя (неадуш.)
эцю́дных (адуш.)
Т. эцю́дным эцю́днай
эцю́днаю		 эцю́дным эцю́днымі
М. эцю́дным эцю́днай эцю́дным эцю́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эцю́дны в разн. знач. этю́дный;

э. вы́йгрыш — шахм. этю́дный вы́игрыш

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эцю́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эцюда, з’яўляецца эцюдам. Эцюдная кампазіцыя. □ У калектыве брэсцкіх мастакоў працуюць Кастусік, Чарнышоў, Дудараў, Рыжанкоў, Ваейкаў, творы якіх носяць пераважна эцюдны характар. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эцю́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. У выяўленчым мастацтве: твор, выкананы з натуры, які з’яўляецца першапачатковым накідам, эскізам, часткай будучага кампазіцыйнага цэлага.

2. мн. Маляванне фарбамі з натуры для практыкавання, загатоўкі эскізаў.

Пайсці на эцюды.

3. Невялікі твор навуковага, крытычнага і пад. характару, прысвечаны якому-н. асобнаму пытанню.

Лінгвістычныя эцюды.

4. Музычны твор віртуознага характару.

Эцюды Чэрні для цымбалаў.

5. Від задання (у музыцы, шахматнай гульні і пад.).

Зборнік эцюдаў для шахматыстаў.

6. Практыкаванне (звычайна імправізацыйнага характару), якое служыць для развіцця і ўдасканальвання тэхнікі артыстычнага майстэрства.

Паказаць э.

|| прым. эцю́дны, -ая, -ае (да 1, 3—5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

этю́дный в разн. знач. эцю́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)