эфіо́пка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эфіо́пка эфіо́пкі
Р. эфіо́пкі эфіо́пак
Д. эфіо́пцы эфіо́пкам
В. эфіо́пку эфіо́пак
Т. эфіо́пкай
эфіо́пкаю		 эфіо́пкамі
М. эфіо́пцы эфіо́пках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эфіо́пка,

гл. эфіопы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эфіо́пы, -аў, адз. эфіо́п, -а, м.

Агульная назва насельніцтва Эфіопіі.

|| ж. эфіо́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак.

|| прым. эфіо́пскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эфио́пка эфіо́пка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эфіо́пы, ‑аў; адз. эфіоп, ‑а, м.; эфіопка, ‑і, ДМ ‑пцы; мн. эфіопкі, ‑пак; ж.

Насельніцтва Эфіопіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)