эфіо́п
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | эфіо́п | эфіо́пы | 
		
			| Р. | эфіо́па | эфіо́паў | 
		
			| Д. | эфіо́пу | эфіо́пам | 
		
			| В. | эфіо́па | эфіо́паў | 
		
			| Т. | эфіо́пам | эфіо́памі | 
		
			| М. | эфіо́пе | эфіо́пах | 
		
Крыніцы:
	
		nazounik2008,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
эфіо́пы, -аў, адз. эфіо́п, -а, м.
Агульная назва насельніцтва Эфіопіі.
|| ж. эфіо́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак.
|| прым. эфіо́пскі, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
эфіо́пы, ‑аў; адз. эфіоп, ‑а, м.; эфіопка, ‑і, ДМ ‑пцы; мн. эфіопкі, ‑пак; ж.
Насельніцтва Эфіопіі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)