эфе́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эфе́сны эфе́сная эфе́снае эфе́сныя
Р. эфе́снага эфе́снай
эфе́снае		 эфе́снага эфе́сных
Д. эфе́снаму эфе́снай эфе́снаму эфе́сным
В. эфе́сны (неадуш.)
эфе́снага (адуш.)		 эфе́сную эфе́снае эфе́сныя (неадуш.)
эфе́сных (адуш.)
Т. эфе́сным эфе́снай
эфе́снаю		 эфе́сным эфе́снымі
М. эфе́сным эфе́снай эфе́сным эфе́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эфе́сны эфе́сный;

~нае ўпрыго́жанне — эфе́сное украше́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эфе́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эфеса. Эфеснае ўпрыгожанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эфе́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ручка халоднай зброі (шаблі, шпагі і пад.).

|| прым. эфе́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эфе́сный эфе́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)