эфе́ндзі

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. эфе́ндзі эфе́ндзі
Р. эфе́ндзі эфе́ндзі
Д. эфе́ндзі эфе́ндзі
В. эфе́ндзі эфе́ндзі
Т. эфе́ндзі эфе́ндзі
М. эфе́ндзі эфе́ндзі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эфе́ндзі нескл., м. (в Турции — господин) эфе́нди

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эфе́ндзі, нескл., м.

Пачцівы зварот да мужчын у Турцыі.

[Тур.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эфе́нди (в Турции — господин) эфе́ндзі нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)