эфекты́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эфекты́ўны |
эфекты́ўная |
эфекты́ўнае |
эфекты́ўныя |
| Р. |
эфекты́ўнага |
эфекты́ўнай
эфекты́ўнае |
эфекты́ўнага |
эфекты́ўных |
| Д. |
эфекты́ўнаму |
эфекты́ўнай |
эфекты́ўнаму |
эфекты́ўным |
| В. |
эфекты́ўны (неадуш.)
эфекты́ўнага (адуш.) |
эфекты́ўную |
эфекты́ўнае |
эфекты́ўныя (неадуш.)
эфекты́ўных (адуш.) |
| Т. |
эфекты́ўным |
эфекты́ўнай
эфекты́ўнаю |
эфекты́ўным |
эфекты́ўнымі |
| М. |
эфекты́ўным |
эфекты́ўнай |
эфекты́ўным |
эфекты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
экстэнсі́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які накіраваны ўшырыню, звязаны толькі з колькасным павелічэннем без паляпшэння якасці; проціл. інтэнсіўны. Экстэнсіўныя метады развіцця прамысловасць. □ Экстэнсіўнае развіццё сельскай гаспадаркі менш выгаднае, менш эфектыўнае, чым інтэнсіўнае. «Полымя».
[Ад лац. extensivus — расшыральны, працяглы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эфекты́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які прыводзяць да патрэбных вынікаў; дзейсны. Пракурор безумоўна свядома хлусіў, бо галадоўка палітвязняў была адным з самых эфектыўных спосабаў барацьбы з адміністрацыйным самавольствам і здзекам. Машара. // Спец. Прызначаны для непасрэднага выканання карыснай работы; прадукцыйны. Эфектыўная магутнасць. Эфектыўнае значэнне пераменнага току. // Які дае найбольшы эфект (у 3 знач.); найбольш дасканалы. [Шарахоўскі:] — Гэта — самыя магутныя машыны ў Еўропе, самыя эфектыўныя ва ўсім свеце. Шынклер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)