эфе́дра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эфе́дра эфе́дры
Р. эфе́дры эфе́др
эфе́драў
Д. эфе́дры эфе́драм
В. эфе́дру эфе́дры
Т. эфе́драй
эфе́драю		 эфе́драмі
М. эфе́дры эфе́драх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эфе́дра ж., бот. эфе́дра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эфе́дра бот. эфе́дра, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эфе́дра, ‑ы, ж.

Вечназялёны куст, расліна сямейства эфедравых, якая ўтрымлівае алкалоіды (эфедрын і пад.).

[Грэч. ephedra.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кузьмичёв / кузьмичёва трава́ бот. эфе́дра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)