этыке́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
этыке́тны |
этыке́тная |
этыке́тнае |
этыке́тныя |
| Р. |
этыке́тнага |
этыке́тнай этыке́тнае |
этыке́тнага |
этыке́тных |
| Д. |
этыке́тнаму |
этыке́тнай |
этыке́тнаму |
этыке́тным |
| В. |
этыке́тны (неадуш.) этыке́тнага (адуш.) |
этыке́тную |
этыке́тнае |
этыке́тныя (неадуш.) этыке́тных (адуш.) |
| Т. |
этыке́тным |
этыке́тнай этыке́тнаю |
этыке́тным |
этыке́тнымі |
| М. |
этыке́тным |
этыке́тнай |
этыке́тным |
этыке́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
этыке́тны в разн. знач. этике́тный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
этыке́тны 1, ‑ая, ‑ае.
Кніжн. Які адпавядае этыкету. Этыкетная ўсмешка.
этыке́тны 2, ‑ая, ‑ае.
Абазначаны на этыкетцы. Этыкетны надпіс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
этыке́т, -у, М -ке́це, м.
Устаноўлены парадак паводзін, формы абыходжання ў якім-н. асяродцзі, грамадстве.
Дыпламатычны э.
|| прым. этыке́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
этике́тный в разн. знач. этыке́тны;
этике́тная улы́бка этыке́тная ўсме́шка;
этике́тная на́дпись этыке́тны на́дпіс.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)