этыке́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. этыке́тны этыке́тная этыке́тнае этыке́тныя
Р. этыке́тнага этыке́тнай
этыке́тнае
этыке́тнага этыке́тных
Д. этыке́тнаму этыке́тнай этыке́тнаму этыке́тным
В. этыке́тны (неадуш.)
этыке́тнага (адуш.)
этыке́тную этыке́тнае этыке́тныя (неадуш.)
этыке́тных (адуш.)
Т. этыке́тным этыке́тнай
этыке́тнаю
этыке́тным этыке́тнымі
М. этыке́тным этыке́тнай этыке́тным этыке́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

этыке́тны в разн. знач. этике́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

этыке́тны 1, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які адпавядае этыкету. Этыкетная ўсмешка.

этыке́тны 2, ‑ая, ‑ае.

Абазначаны на этыкетцы. Этыкетны надпіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этыке́т, -у, Ме́це, м.

Устаноўлены парадак паводзін, формы абыходжання ў якім-н. асяродцзі, грамадстве.

Дыпламатычны э.

|| прым. этыке́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

этике́тный в разн. знач. этыке́тны;

этике́тная улы́бка этыке́тная ўсме́шка;

этике́тная на́дпись этыке́тны на́дпіс.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)