этні́чна
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| этні́чна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
этні́чна-нацыяна́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
этні́чна-нацыяна́льны |
этні́чна-нацыяна́льная |
этні́чна-нацыяна́льнае |
этні́чна-нацыяна́льныя |
| Р. |
этні́чна-нацыяна́льнага |
этні́чна-нацыяна́льнай
этні́чна-нацыяна́льнае |
этні́чна-нацыяна́льнага |
этні́чна-нацыяна́льных |
| Д. |
этні́чна-нацыяна́льнаму |
этні́чна-нацыяна́льнай |
этні́чна-нацыяна́льнаму |
этні́чна-нацыяна́льным |
| В. |
этні́чна-нацыяна́льны (неадуш.)
этні́чна-нацыяна́льнага (адуш.) |
этні́чна-нацыяна́льную |
этні́чна-нацыяна́льнае |
этні́чна-нацыяна́льныя (неадуш.)
этні́чна-нацыяна́льных (адуш.) |
| Т. |
этні́чна-нацыяна́льным |
этні́чна-нацыяна́льнай
этні́чна-нацыяна́льнаю |
этні́чна-нацыяна́льным |
этні́чна-нацыяна́льнымі |
| М. |
этні́чна-нацыяна́льным |
этні́чна-нацыяна́льнай |
этні́чна-нацыяна́льным |
этні́чна-нацыяна́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
этні́чна-самасвядо́мы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
этні́чна-самасвядо́мы |
этні́чна-самасвядо́мая |
этні́чна-самасвядо́мае |
этні́чна-самасвядо́мыя |
| Р. |
этні́чна-самасвядо́мага |
этні́чна-самасвядо́май
этні́чна-самасвядо́мае |
этні́чна-самасвядо́мага |
этні́чна-самасвядо́мых |
| Д. |
этні́чна-самасвядо́маму |
этні́чна-самасвядо́май |
этні́чна-самасвядо́маму |
этні́чна-самасвядо́мым |
| В. |
этні́чна-самасвядо́мы (неадуш.)
этні́чна-самасвядо́мага (адуш.) |
этні́чна-самасвядо́мую |
этні́чна-самасвядо́мае |
этні́чна-самасвядо́мыя (неадуш.)
этні́чна-самасвядо́мых (адуш.) |
| Т. |
этні́чна-самасвядо́мым |
этні́чна-самасвядо́май
этні́чна-самасвядо́маю |
этні́чна-самасвядо́мым |
этні́чна-самасвядо́мымі |
| М. |
этні́чна-самасвядо́мым |
этні́чна-самасвядо́май |
этні́чна-самасвядо́мым |
этні́чна-самасвядо́мых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эстэты́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да эстэтыкі (у 1 знач.). Эстэтычныя катэгорыі. □ Творчасць Багушэвіча з’яўляецца самым аб’ектыўным доказам таго, што ён падзяляў эстэтычную тэорыю рускай рэвалюцыйнай дэмакратыі. Лушчыцкі. М. Гарэцкаму было ўласціва разуменне эстэтычнай прыроды мастацтва, .. апасродкаванай сувязі мастацкай творчасці з сацыяльна-жанамічнай асновай грамадства. Мушынскі.
2. Звязаны з успрыманнем прыгожага ў жыцці і ў мастацтве. Эстэтычны крытэрый. □ Усё гэта звычайныя чалавечыя рысы, але от так жа бывае, што наша ўяўленне само дарысоўвае тое, што патрэбна эстэтычнаму густу. Скрыган.
3. Выкліканы прыгожым у жыцці ці ў мастацтве. Эстэтычная асалода. □ І хоць формы гэтыя не далі пачатку пэўнаму мастацкаму стылю, што пазней склаўся на беларускіх землях, усё ж пазнанне іх узбагаціла наша ўяўленне аб развіцці эстэтычнага пачуцця напярэдадні эпохі, калі на этнічна беларускіх землях узніклі першыя помнікі манументальнага дойлідства. Ліс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)