Эсхі́л

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Эсхі́л
Р. Эсхі́ла
Д. Эсхі́лу
В. Эсхі́ла
Т. Эсхі́лам
М. Эсхі́ле

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тра́гік, ‑а, м.

1. Акцёр, які выконвае трагічныя ролі. Вялікі трагік П. С. Мачалаў іграў Чацкага. «Беларусь».

2. Аўтар трагедыі. Грэчаскія трагікі — Эсхіл, Сафокл, Эўрыпід.

[Ад грэч. tragikos — трагічны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)