эстра́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эстра́да эстра́ды
Р. эстра́ды эстра́д
Д. эстра́дзе эстра́дам
В. эстра́ду эстра́ды
Т. эстра́дай
эстра́даю		 эстра́дамі
М. эстра́дзе эстра́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рок-эстра́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. рок-эстра́да
Р. рок-эстра́ды
Д. рок-эстра́дзе
В. рок-эстра́ду
Т. рок-эстра́дай
рок-эстра́даю
М. рок-эстра́дзе

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эстра́днік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Артыст эстрады (у 2 знач.).

|| ж. эстра́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удзе́л¹, -у, м.

Сумесная дзейнасць пры выкананні чаго-н., супрацоўніцтва ў чым-н.

Прыняць у. у спаборніцтвах.

Канцэрт з удзелам вядомых артыстаў эстрады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эстра́днік, ‑а, м.

Разм. Артыст эстрады (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мю́зікл, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Музычны твор для сцэны пераважна камедыйнага характару, у якім выкарыстоўваюцца элементы эстрады, аперэты, балета і інш.

2. Кінафільм такога роду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эстра́да в разн. знач. эстра́да, -ды ж.;

вы́йти на эстра́ду вы́йсці на эстра́ду;

арти́сты эстра́ды арты́сты эстра́ды;

высо́кая эстра́да высо́кая эстра́да;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эстра́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

1. Падмосткі для канцэртных выступленняў артыстаў.

Выйсці на эстраду.

2. Музычнае ці драматычнае мастацтва — выкананне невялікіх твораў на сцэне, эстрадзе.

Музыка для эстрады.

|| прым. эстра́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фана́тык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Чалавек, які слепа адцаны толькі сваёй рэлігіі, веры.

2. перан. Чалавек, цалкам адданы якой-н. справе, ідэям і перакананням.

Ф. эстрады.

|| ж. фанаты́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мю́зікл, ‑а, м.

1. Музычна-сцэнічны твор, пераважна камедыйнага характару, пабудаваны на выкарыстанні элементаў аперэты, балета, оперы і эстрады.

2. Кінафільм такога характару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)