эста́мпны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эста́мпны эста́мпная эста́мпнае эста́мпныя
Р. эста́мпнага эста́мпнай
эста́мпнае
эста́мпнага эста́мпных
Д. эста́мпнаму эста́мпнай эста́мпнаму эста́мпным
В. эста́мпны (неадуш.)
эста́мпнага (адуш.)
эста́мпную эста́мпнае эста́мпныя (неадуш.)
эста́мпных (адуш.)
Т. эста́мпным эста́мпнай
эста́мпнаю
эста́мпным эста́мпнымі
М. эста́мпным эста́мпнай эста́мпным эста́мпных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эста́мпны иск. эста́мпный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эста́мпны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эстампа, прызначаны для эстампа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эста́мп, -а, мн. -ы, -аў, м.

Карціна — адбітак якога-н. відарыса, здымак з гравюры.

|| прым. эста́мпны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эста́мпный эста́мпны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)