эскі́зны, -ая, -ае.

1. гл. эскіз.

2. перан. Папярэдні, неканчатковы, зроблены ў агульных рысах.

Паказаць падзеі эскізна (прысл.).

|| наз. эскі́знасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эскі́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эскі́зны эскі́зная эскі́знае эскі́зныя
Р. эскі́знага эскі́знай
эскі́знае		 эскі́знага эскі́зных
Д. эскі́знаму эскі́знай эскі́знаму эскі́зным
В. эскі́зны (неадуш.)
эскі́знага (адуш.)		 эскі́зную эскі́знае эскі́зныя (неадуш.)
эскі́зных (адуш.)
Т. эскі́зным эскі́знай
эскі́знаю		 эскі́зным эскі́знымі
М. эскі́зным эскі́знай эскі́зным эскі́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эскі́зны эски́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эскі́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эскіза; аформлены ў выглядзе эскіза. [Беразінец] падаў Алесю эскізны праект будаўніцтва, нанесены на кальку. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эскі́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Папярэдні накід да карціны, малюнка ці іх асобных частак.

Продаж эскізаў.

Накідаць э. сукенкі.

2. План, накід літаратурнага ці музычнага твора і інш.

|| прым. эскі́зны, -ая, -ае.

Э. праект будынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эски́зный эскі́зны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)