эскартава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эскартава́ны |
эскартава́ная |
эскартава́нае |
эскартава́ныя |
| Р. |
эскартава́нага |
эскартава́най
эскартава́нае |
эскартава́нага |
эскартава́ных |
| Д. |
эскартава́наму |
эскартава́най |
эскартава́наму |
эскартава́ным |
| В. |
эскартава́ны (неадуш.)
эскартава́нага (адуш.) |
эскартава́ную |
эскартава́нае |
эскартава́ныя (неадуш.)
эскартава́ных (адуш.) |
| Т. |
эскартава́ным |
эскартава́най
эскартава́наю |
эскартава́ным |
эскартава́нымі |
| М. |
эскартава́ным |
эскартава́най |
эскартава́ным |
эскартава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эскартава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эскартава́ны |
эскартава́ная |
эскартава́нае |
эскартава́ныя |
| Р. |
эскартава́нага |
эскартава́най
эскартава́нае |
эскартава́нага |
эскартава́ных |
| Д. |
эскартава́наму |
эскартава́най |
эскартава́наму |
эскартава́ным |
| В. |
эскартава́ны (неадуш.)
эскартава́нага (адуш.) |
эскартава́ную |
эскартава́нае |
эскартава́ныя (неадуш.)
эскартава́ных (адуш.) |
| Т. |
эскартава́ным |
эскартава́най
эскартава́наю |
эскартава́ным |
эскартава́нымі |
| М. |
эскартава́ным |
эскартава́най |
эскартава́ным |
эскартава́ных |
Кароткая форма: эскартава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эскартава́ны воен. эскорти́рованный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эскартава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад эскартаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эскорти́рованный эскартава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)