эскадро́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эскадро́нны эскадро́нная эскадро́ннае эскадро́нныя
Р. эскадро́ннага эскадро́ннай
эскадро́ннае
эскадро́ннага эскадро́нных
Д. эскадро́ннаму эскадро́ннай эскадро́ннаму эскадро́нным
В. эскадро́нны (неадуш.)
эскадро́ннага (адуш.)
эскадро́нную эскадро́ннае эскадро́нныя (неадуш.)
эскадро́нных (адуш.)
Т. эскадро́нным эскадро́ннай
эскадро́ннаю
эскадро́нным эскадро́ннымі
М. эскадро́нным эскадро́ннай эскадро́нным эскадро́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эскадро́нны воен. эскадро́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эскадро́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эскадрона, належыць яму. Эскадронная маёмасць. Эскадронная канюшня. // у знач. наз. эскадро́нны, ‑ага, м. Камандзір эскадрона. Выклікае эскадронны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эскадро́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Падраздзяленне ў кавалерыі, якое адпавядае пяхотнай роце.

|| прым. эскадро́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эскадро́нный эскадро́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)