эрго́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эрго́метр |
эрго́метры |
| Р. |
эрго́метра |
эрго́метраў |
| Д. |
эрго́метру |
эрго́метрам |
| В. |
эрго́метр |
эрго́метры |
| Т. |
эрго́метрам |
эрго́метрамі |
| М. |
эрго́метры |
эрго́метрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эрго́метр м., спец. эрго́метр
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эрго́метр спец. эрго́метр, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эрго́метр, ‑а, м.
Спец. Прыбор для выканання дазіраванай механічнай работы пры даследаванні працаздольнасці і функцыянальных змен, якія адбываюцца ў арганізме ў працэсе працы.
[Ад грэч. érgon — праца, работа і metreō — вымяраю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)