э́рбій

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. э́рбій
Р. э́рбію
Д. э́рбію
В. э́рбій
Т. э́рбіем
М. э́рбіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

э́рбій, -бію м., хим. э́рбий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

э́рбій, ‑ю, м.

Хімічны элемент.

[Лац. Erbium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́рбий хим. э́рбій, -бію м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)