эпідэ́мія, -і, ж.

Шырокае распаўсюджанне якой-н. заразнай хваробы.

Э. халеры.

|| прым. эпідэмі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эпідэ́мія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эпідэ́мія эпідэ́міі
Р. эпідэ́міі эпідэ́мій
Д. эпідэ́міі эпідэ́міям
В. эпідэ́мію эпідэ́міі
Т. эпідэ́міяй
эпідэ́міяю		 эпідэ́міямі
М. эпідэ́міі эпідэ́міях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эпідэ́мія ж., прям., перен. эпиде́мия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эпідэ́мія, ‑і, ж.

Шырокае распаўсюджанне якой‑н. заразнай хваробы чалавека. Эпідэмія грыпу. Эпідэмія халеры. □ — Я ведаў не Савіча-здрадніка, а Савіча-ўрача, буйнейшага інфекцыяніста, бясстрашнага чалавека, які за сорак год урачэбнай дзейнасці патушыў дзесяткі эпідэмій. Шамякін. // перан. Пра тое, што хутка пашыраецца. «Хвароба душ», як назваў эпідэмію самагубстваў адзін з вядомых тагачаснікаў-журналістаў, была ў Расіі, як ніколі дагэтуль, пашырана. Галавач.

[Грэч. epidēmía.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпиде́мия прям., перен. эпідэ́мія, -міі ж.;

эпиде́мия гри́ппа эпідэ́мія гры́пу;

эпиде́мия подража́тельства эпідэ́мія перайма́льніцтва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мор, -у, м.

Павальная смерць, эпідэмія.

М. выкасіў усю вёску.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чума́, -ы́, ж.

Вострая інфекцыйная хвароба.

Эпідэмія чумы.

|| прым. чу́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пандэмі́я, -і, ж.

Павальная эпідэмія, што ахоплівае вялікія рэгіёны, цэлыя краіны.

|| прым. пандэмі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́шасць, -і, ж.

1. Хвароба, эпідэмія.

Маравая п. (з вялікай смяротнасцю).

2. перан. Напасць, насланнё.

Варожая п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́зва

‘ранка на скуры; мор, эпідэмія; адмоўныя з'явы ў грамадстве’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. я́зва я́звы
Р. я́звы я́зваў
Д. я́зве я́звам
В. я́зву я́звы
Т. я́звай
я́зваю		 я́звамі
М. я́зве я́звах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)