эо́лаў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эо́лаў эо́лава эо́лава эо́лавы
Р. эо́лавага эо́лавай
эо́лавае		 эо́лавага эо́лавых
Д. эо́лаваму эо́лавай эо́лаваму эо́лавым
В. эо́лаў (неадуш.)
эо́лавага (адуш.)		 эо́лаву эо́лава эо́лавы (неадуш.)
эо́лавых (адуш.)
Т. эо́лавым эо́лавай
эо́лаваю		 эо́лавым эо́лавымі
М. эо́лавым эо́лавай эо́лавым эо́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

эо́лаў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эо́лаў эо́лава эо́лава эо́лавы
Р. эо́лавага эо́лавай
эо́лавае		 эо́лавага эо́лавых
Д. эо́лаваму эо́лавай эо́лаваму эо́лавым
В. эо́лаў (неадуш.)
эо́лавага (адуш.)		 эо́лаву эо́лава эо́лавы (неадуш.)
эо́лавых (адуш.)
Т. эо́лавым эо́лавай
эо́лаваю		 эо́лавым эо́лавымі
М. эо́лавым эо́лавай эо́лавым эо́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

эо́лаў: эо́лава а́рфа миф. эо́лова а́рфа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эо́лаў, ‑ава.

У выразе: эолава арфа гл. арфа ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)