э́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. э́нка э́нкі
Р. э́нкі э́нак
Д. э́нцы э́нкам
В. э́нку э́нак
Т. э́нкай
э́нкаю		 э́нкамі
М. э́нцы э́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

э́нцы, ‑аў; адз. энец, энца, м.; энка, ‑і, ДМ энцы; мн. энкі, энак; ж.

Малаколькасная народнасць у Таймырскай аўтаномнай акрузе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)