э́лінскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. э́лінскі э́лінская э́лінскае э́лінскія
Р. э́лінскага э́лінскай
э́лінскае		 э́лінскага э́лінскіх
Д. э́лінскаму э́лінскай э́лінскаму э́лінскім
В. э́лінскі (неадуш.)
э́лінскага (адуш.)		 э́лінскую э́лінскае э́лінскія (неадуш.)
э́лінскіх (адуш.)
Т. э́лінскім э́лінскай
э́лінскаю		 э́лінскім э́лінскімі
М. э́лінскім э́лінскай э́лінскім э́лінскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

э́лінскі ист. э́ллинский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

э́лінскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да элінаў, які належыць, уласцівы ім. Элінская цывілізацыя. Элінскі тэатр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́ліны, -аў, адз. э́лін, -а, м.

Назва старажытных грэкаў.

|| ж. э́лінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. э́лінскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

э́ллинский э́лінскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)