элювія́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
элювія́льны |
элювія́льная |
элювія́льнае |
элювія́льныя |
| Р. |
элювія́льнага |
элювія́льнай
элювія́льнае |
элювія́льнага |
элювія́льных |
| Д. |
элювія́льнаму |
элювія́льнай |
элювія́льнаму |
элювія́льным |
| В. |
элювія́льны (неадуш.)
элювія́льнага (адуш.) |
элювія́льную |
элювія́льнае |
элювія́льныя (неадуш.)
элювія́льных (адуш.) |
| Т. |
элювія́льным |
элювія́льнай
элювія́льнаю |
элювія́льным |
элювія́льнымі |
| М. |
элювія́льным |
элювія́льнай |
элювія́льным |
элювія́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
элювія́льны геол. элювиа́льный;
~ная паро́да — элювиа́льная поро́да
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
элювія́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да элювію; складаецца з элювію. Элювіяльныя пароды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
элювиа́льный геол. элювія́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)